Bir insan ve devasa bir MATKAP. Bugün yatay çalıştırılıyor, yarın yer kabuğunu magmaya varasıya delerse, söylemedin demeyin...

Nüfus artışı insan-doğa çelişkisini şiddetlendirici bir etmen durumunda. Doğada sonsuz artış hakkı olan bir canlı türü yok. Dengesi bozulan doğa mutlaka bu dengesizliği çözümlüyor. Aşırı çoğalan tür ya ortadan kalkıyor ya da yeniden bir denge hareketine göre biçimleniyor.

aptığı ilk “alet” ile milyonlarca yıllık bir süreyi kapsayacak olan doğaya bağımlılıktan kurtulma, “doğaya egemen olma” savaşında ilk adımını attı. Bu ilerici bir adımdı, kendini koruması ve geliştirmesi için bir zorunluluktu. Önceleri doğa-egemen karakterdeki insan doğa çelişkisinde insan lehine kazanılan başarılarla, insanın doğaya sınırsız egemen olabileceği düşüncesi doğdu... Bugün “egemen insan” kendi geleceğini tehdit ediyor.

Çevreci hareket, kapitalizmi korumaya dönük burjuva hareketler olarak değerlendirildi. İki sistem arasında yarışmaya, bu yarışta ekonomik büyümeye öncelik tanıyan sosyalizm anlayışı, ekonomik büyümeyi sorgulayan ve kalkınmada ekolojij etki değerlendirmeleri öneren çalışmaları tümden yadsısı ve hatta düşman ilân etti.

Buzulların erimesi Dünya’nın kütle dengesini de değiştirecektir. Kütle dengesinin değişmesi dünya- ekseni açısının değişmesine, dolayısıyla Dünya'nın kendi çevresinde ve güneş çevresinde dönme sürelerinin azalmasına yol açar. Bu. mevsimlerin değişmesi, gece-gündüz sürelerinin değişmesi, büyük tektonik olaylar, salt mikro organizmaların (mesela Corona) yaşam alanı bulabildiği biyolojik bir felaket demektir...

EKOLOJİ TEZLERİ (10 Şubat 1991 tarihinde ADIMLAR dergisinde yayınlanmıştır.)